Miłość Twa...

Jest mi dzisiaj wspaniale. Weekend spędziłam na rekolekcjach, działo się tyle niesamowitych rzeczy... ale opisanie ich jest niemożliwe. Jest mnie teraz jakby połowa na tej ziemi, czuję się lekko, spokojnie a cały świat odbieram jak przez mgłę. Jedyne co czuję intensywnie to Bożą Miłość i nucę nieustannie Miłość Twa...
Ciągle jeszcze jestem pod wrażeniem tego jak Bóg mnie obdarował...

A co się działo wcześniej? Takie codzienne zaganianie...
Zakupiłam już sporą ilość prezentów, przede mną jeszcze dorośli i dwóch najstarszych chłopców, z którymi zawsze mam problem, bo interesują się jedynie grami na PSP i chyba wszystko co im się podoba (i jest na moją kieszeń) już mają.
Mam nadzieję, że niedługo i z tym się uporam, a przed samymi Świętami będę mogła skupić się na istotniejszych sprawach.

Od chyba 3 tygodni chodzę na obiady na stołówkę. Miałam ogromy problem, żeby się do tego przekonać, ale kiedy już się przełamałam i skorzystałam, to teraz wiem, że tego mi było trzeba :) Najpóźniej o 16.30 jestem w domu wszyscy najedzeni, bałaganu w kuchni nie ma, rewelka!
I całych sobót nie muszę spędzać na gotowaniu zapasów żywieniowych. Bo tak właśnie wcześniej robiłam, gotowałam, wekowałam, żeby potem w tygodniu móc tylko odgrzewać na szybko, ale to i tak zajmowało niemało czasu. Kurcze, choć nie lubię gotować, to chciałabym to robić dla mojej rodziny, ale w obecnych warunkach nie jestem w stanie. Obowiązków domowych jest za dużo. Do tego nieustannie dochodzą inne sprawy do załatwienia, a przy pracy na cały etat niemożliwym dla mnie było ogarnięcie tego wszystkiego samej. Zatem póki co obiady na stołówce, a ja szczęśliwa, bo czasu zaoszczędzam wiele. Choć oczywiście w nadmiarze i tak go nie mam :)

A w tamtym tygodniu mieliśmy rodzinną imprezkę, już dawno nie było takiej fajnej! Kuzyn miał 18, ale że jego rodzice nie robili jeszcze tego typu przyjęcia to postanowili pójść na całość i zaprosili dużą część rodziny, mnóstwo znajomych i wyszło około 100 gości :) Było naprawdę fajnie, wytańczyłam się, odnowiłam kontakty z kuzynostwem (niektórych nie widziałam kilka lat, a mieszkamy w tym samym miasteczku!), spotkałam z rodziną z daleka, bo też przyjechali... Naprawdę lubię takie wydarzenia. Następne już w kwietniu i to dwie w jeden weekend. Moje nogi już się boją :)